Psitul mnie

Dobro spada na cztery łapy

[ tekst Danuta Mikusz-Oslislo ]

Obchodzony w październiku Światowy Dzień Zwierząt sprawia, że na problemy naszych Braci Mniejszych patrzymy w tym czasie ze szczególną troskliwością. Są jednak ludzie i organizacje przeróżnego szczebla nie tylko od święta pochylające się nad losem istot, które nie są w stanie same sobie pomóc i potrzebują wsparcia. O jednej z nich jest poniższy tekst. Oni dobrze wiedzą, że zwierzętom należy pozwolić być po prostu sobą, każdego dnia, w każdej godzinie. Bo tylko wtedy ludzie mają szansę być sobą...

„Śląski Zakątek Zwierzątek” to inicjatywa, która narodziła się kilka lat temu w gronie osób związanych bezpośrednio z zabrzańskim oddziałem TOZ, prowadzącym od 1999 r. Schronisko dla Bezdomnych Zwierząt „Psitul mnie”. Zastanawialiśmy się, jak najskuteczniej propagować zachowania i postawy prozwierzęce, uwrażliwiać na los zwierząt, zwłaszcza tych bezdomnych, zwiększać świadomość społeczną oraz upowszechniać ideę odpowiedzialności za posiadane zwierzęta. Z tej wspólnej pasji niesienia pomocy zwierzakom powstała cykliczna impreza o charakterze kulturalno-edukacyjnym, która gromadzi ludzi wrażliwych na los czworonogów. Festiwal „Zakątek Zwierzątek” to jedyna tego typu otwarta impreza na Śląsku dedykowana miłośnikom zwierząt. To także projekty edukacyjne w szkołach (wspomagane przez fundusze pozyskane przez Schronisko). Placówka „Psitul mnie” jako jedna z pierwszych wprowadziła wirtualną adopcję – dziś wirtualną „psitulową” rodzinę stanowi ponad 290 osób, którym nie obojętny jest los bezdomnych zwierząt. Sukcesem jest udział w tej adopcji 46 przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów i liceów. Jeżeli któremuś sierściakowi uda się znaleźć prawdziwy dom, to wirtualni rodzice biorą pod opiekę innego potrzebującego.
W szkołach i przedszkolach wiszą zdjęcia podopiecznych, zdarzają się wizyty i zabieranie na spacer, a „rodzice” z odległych stron wysyłają paczki ze smakołykami.

„Zakątek Zwierzątek” jest efektem pracy wielu osób: schroniskowych wolontariuszy, działaczy organizacji pozarządowych, osób związanych zawodowo z mediami i agencjami reklamowymi oraz z innymi instytucjami. Wszystkie one postanowiły swój wolny czas i energię poświęcić tym stworzeniom, które nie potrafią same upomnieć się o swoje prawa. Co robimy? Propagujemy adopcje, także wirtualne, zwracając uwagę na emocje. Współczucie i litość prowadzą często do pochopnego zabrania kota lub psa ze schroniska, dlatego sprawdzamy komu przekazujemy zwierzę. Adopcje wirtualne są sposobem dla osób wrażliwych na los zwierząt bezdomnych, jednak nie dysponujących warunkami do przyjęcia ich pod swój dach. Stale budujemy przyjazną atmosferę wokół schroniska, instytucji otwartej na współpracę, prowadzącej wiele działań edukacyjnych.
Każdego roku, jeden jesienny weekend zamienia się w radosny piknik, podczas którego ludzie na co dzień obracający się w krańcowo różnych środowiskach, stają się jedną wielką rodziną, z niezwykle pozytywnym nastawieniem do zwierząt. Najmłodsi jej członkowie walczą o nagrody w konkursie plastycznym, w którym za pomocą rozmaitych środków artystycznej ekspresji mają za zadanie zwizualizować hasło przewodnie festiwalu, każdorazowo związane z tematyką prozwierzęcą. Każdy konkurs poprzedzony jest wprowadzeniem w temat i dyskusją z uczestnikami.
Pierwsze hasło festiwalowe „Daj głos” to próba zrozumienia, co zwierzaki pragną nam powiedzieć. Nagrodzone prace przez dwa miesiące jeździły po Śląsku, w tak zwanej Mobilnej Galerii czyli na autobusie.
Drugi Zakątek przebiegał pod hasłem „Pułapki na cztery łapki” – zagrożenia jakie stanowią dla wszy­stkich zwierząt śmieci i odpady. Festiwal był począ­tkiem dwumiesięcznego programu edukacyjnego w zabrzańskich szkołach podstawowych i gimnazjalnych oraz szkołach specjalnych. Dzieci pracowały na warsztatach tematycznych, robiły testy wiedzy, a program zakończony został podsumowującą konferencją z wystawą nagrodzonych prac.
Kolejna edycja – „Adoptując mnie ratujesz mi życie” propagowała ideę adopcji zarówno prawdziwej jak i wirtualnej.
Podczas festiwalowych pikników regularnie odbywają się m.in. przeróżne pokazy: funkcjonariusze demonstrują jak psy policyjne współpracują z nimi podczas problemów z bandytami, jak czworonogi asystujące osobom poruszającym się na wózku potrafią np. otworzyć lodówkę, zapalić światło, podać szalik czy dzwoniący telefon. Dla starszych uczestników festiwalu mamy darmowe porady lekarzy weterynarii, specjalistów ds. żywienia psów, a nawet psich fryzjerów! Wszyscy uczestnicy Festiwalu mają zapewnioną znakomitą zabawę, a dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 24 (klasy 1-3) stworzyły własny program m.in. z wierszykami okruszkami:

Serce
Choć w schronisku nie był sam
siedział w kątku smutny tam.
Mokre, szare oczka miał
piszczał, szczekał: hau, hau, hau!
Moje serce też płakało,
więc do domu go zabrało.
Będzie ze mną jak mój brat!
Przyjaźń ta trwa wiele lat!

Zjazd na dziesiąte urodziny
Z okazji 10. rocznicy przejęcia schroniska pod naszą opiekę zaplanowaliśmy specjalny rodzinny zjazd. Odbył się w przeddzień Światowego Dnia Zwierząt. W ostatnich dziesięciu latach 6478 zwierząt ze schroniska w Zabrzu-Biskupicach znalazło nowy dom! Na podstawie umów adopcyjnych rozesłaliśmy zaproszenia, także w mediach, do ludzi, którzy mają nasze zwierzaki, by razem świętować rocznicę. Kusiło nas sprawdzenie, czy zaadoptowane zwierzaki bardzo upodobniły się do swoich właścicieli i na odwrót. Powtórzyliśmy więc pomysł z poprzedniego roku i do konkursu „Jak dwie krople wody” stanęło 27 par zwierzaków ze swoimi opiekunami (przede wszystkim piesków, ale znalazły się także dwa koty i jeden królik). Każdy dwunożny uczestnik opowiadał o historii swojego pupila i wspólnych ulubionych zajęciach. Wygrała para kudłata „Gucia” i jej pan – Wiesław, drugie miejsce zajął „Gucio” z panią Barbarą, a na trzecim miejscu kotka „Miciusia” z panią Joanną. Podobieństwa były niezaprzeczalne.
Prawdziwym rarytasem i unikatem na skalę Polski miał być zbiorowy portret rodzinny Psitula. Z kłopotami, ale udało się i członkowie „Psitulowej Rodziny” dostali nasze wspólne zdjęcie. Rozpoznać nas możecie po naklejkach na auta, piórniki, plecaki i lodówki – symbol naszego Psitula – oraz po zakładkach do książek i koszulkach…

Wszystko to nie byłoby możliwe gdyby nie pomoc i zaangażowanie wielu osób – naszych przyjaciół, sponsorów oraz partnerów.

Artykuł opublikowany w magazynie BEDRIFT jesień 2011.